Marieke van Lierop

Anna Paulowna, Hollands Kroon, juni 2022

Hij kijkt om het hoekje van de deur en een grijns verschijnt. Ik zet de muziek aan. Dit wordt zijn moment. Hij loopt in zijn donkergroene pak mijn kant op terwijl hij stralend oogcontact maakt met familieleden. Kippenvel op m’n armen. En niet alleen op die van mij. “Forever seems like a long time. But nothing feels like a long time. When I’m with you.” De bruid stapt gearmd met haar vader naar voren. Ze is ontroerd. Haar vader ook. Ik ook. Wij allemaal. Zij is mijn zus. Haar vader mijn vader. 

Er wordt een traan weggepinkt. Een neus opgehaald. Emotie om wat was, wat is en wat misschien ooit wordt. Er wordt een kaars gebrand. Ik laat tegenslagen niet onbenoemd. Er wordt gelachen. Ieder familielid is verweven met en in hun verhaal. Het briefje onder de ruitenwisser van haar auto op het station met de vraag niet óf, maar wannéér ze koekjes met hem komt bakken. Trotse moeder draagt een mooi en passend gedicht voor. Geloften vol liefde worden naar elkaar uitgesproken en mijn formele vragen worden met volmondige ja’s bevestigd. Dit stel gaat vol vertrouwen de toekomst tegemoet. Fantastisch. 

bruidegom lacht naar bruid met babs

“Hij kijkt om het hoekje van de deur en een grijns verschijnt”

Marieke ontvangt pen van bruidegom voor huwelijksakte

Adrenaline giert door mij heen als beide vaders (getuigen) hun handtekening op de aktes hebben gezet en ik op de klok zie dat ik perfect op tijd kan afronden met felicitaties en een wens voor de toekomst. “Wat heb je het prachtig verwoord en ontzettend leuk verteld”, hoor ik na afloop. 

Woorden geven aan verleden, heden en toekomst. Samen een ceremonie vormgeven. Beeldend vertellen met enthousiasme en een luchtige tone of voice. Emotie niet uit de weg gaan en daarmee ruimte creëren voor lachsalvo’s en een traan van vreugde, gemis en trots. 

Na dit voor mij zo vertrouwde en bekende stel heb ik vorige week een nieuw bruidspaar mogen trouwen. Magisch om in die uren zo met elkaar de diepte in te gaan en vervolgens hun verhalen op te mogen tekenen. Wat een vertrouwen, wat een liefde.

Herinneren, vieren en verbinden. Als ceremonieel spreker (bij rouw en trouw), keynote spreker en dagvoorzitter. Met een grijns, en soms kippenvel en ontroering kijk ik – net als de bruidegom – uit naar wat er komen gaat.

Marieke voltrekt huwelijksplechtigheid