Marieke van Lierop

Blokker, januari 2025

Tijd voor zwangerschapsverlof

Liefdevolle bruidsparen, bijzondere presenteer- en sprekersklussen met idem ontmoetingen, het uitkomen van ons (Mariek en mijn) boek ‘Leven in de rouwerij’, waardevolle Widowchicks events, bijzondere ontmoetingen, de verhuizing naar ons (Jan en mijn) droomhuis, genieten van en met lieve en leuke (van grote tot kersverse kleine) mensen om ons heen en het allergrootste geluk: een steeds groter groeiend kindje in mijn buik.

Afgelopen jaar werd het alleen maar mooier en mooier. De wereld staat in brand en tegelijkertijd lacht het leven mij ontzéttend toe. In volle dankbaarheid uitspreken hoe goed het gaat, voelt bijna alsof ik ‘de Goden verzoek’. Ik kan niet ontkennen dat angst voor een volgende tegenslag mij soms naar de keel grijpt. Ja: laatste loodjes met zorgen, tranen en gierende hormonen. Maar ook ja: vertrouwen en ongelooflijke zin in wat komen gaat en nú gezond en gelukkig.

Herinneren, vieren en verbinden: ik mocht mijn motto afgelopen jaar weer meer dan ooit in de praktijk brengen. Ook voor 2025 staan er al prachtige klussen op het programma. Maar het is nu tijd voor mijn allerbelangrijkste klus: het uitbroeden en verwelkomen van ons kindje. Moeder worden. Jan vader zien worden. Samen ontdekken. Ik kan niet wachten.

Tot later! (Ik ben voornemens om inkomende berichten te lezen, maar je zult begrijpen dat mijn reactie wat langer op zich zal laten wachten.)